กับคำถามที่ว่าภาพความหลังครั้งเก่าๆ
ทำให้เรานึกถึงอะไร?
เป็นความจริงว่าเรื่องราวข้างหลัง
ภาพนั้นมีจริง บางครั้งก็ยืดยาวเหมือน
ภาพยนต์เรื่องหนึ่งที่นำมาสร้างใหม่
หลายครั้ง
ภาพๆหนึ่งที่เมื่อเราหยิบขึ้นมาดู อาจ
จะทำให้เรารู้สึกทั้งสุขทั้งเศร้าสับสนปนเป
กันจนแยกไม่ออก เหตุการณ์ในอดีตอาจ
จะปรากฏขึ้นมาในความทรงจำ และแน่นอน
ที่สุดว่า มันจะเต็มไปด้วยอารมณ์และความ
รู้สึกเหมือนเรากลับไปร่วมรู้สึกกับเหตุการณ์
นั้นอีกครั้ง
คงมีไม่มากหรอกที่เบื้องหลังภาพอันแสน
เศร้านั้นจะทำให้เรายิ้มได้เวลาหยิบภาพขึ้น
มาดู แต่ก็คงมีไม่มากนักอีกเหมือนกันทีคน
เราจะเจาะจงทำการบันทึกอันภาพแสนเศร้า
นั้นไว้ในรูปของภาพถ่ายเพื่อทำเป็นที่ระลึก
แห่งความเศร้า
แม้ว่าจะไม่มีการบันทึกภาพแสนเศร้าไว้
และบันทึกภาพเก่าๆที่มีแต่เพียงรอยยิ้มอัน
สดใส ภาพนั้น ก็อาจทำให้เจ้าของภาพเกิด
อาการสะท้อนใจและหวนคิดถึงความหลัง
บทหนึ่งที่แสนเศร้าของตนเองได้เหมือนกัน
หากภาพนั้นเกิดแทงใจดำและกระชาก
ความรู้สึกเก่าๆที่เราคิดว่าเลือนหาย
ไปจากความทรงจำให้กลับมาบีบคั้น
จิตใจของเขาอีกครั้งหนึ่ง
มนุษย์เป็นนักเล่าเรื่อง
ทุกคน แม้แต่คนที่เงียบ
ขรึม เขาก็ยังเป็นนักเล่า
เรื่องตัวฉกาจเช่นกัน เรา
ทุกคนมีความชำนาญในการเล่าเรื่อง มีทั้งเรื่อง
จากอดีตและเรื่องที่ยังไม่เกิดแต่เราวาดภาพว่า
มันจะเกิดในอนาคต เราจะเล่าให้ตัวเองฟังบ่อยๆ
ซ้ำๆ หากเป็นเรื่องราวในอดีตมันอาจจะหวน
กลับมาเมื่อมีบางอย่างมากระทบอารมณ์ และ
อาจจะทำให้ เราเล่าเรื่องที่ส่งผลให้ตัวเองต้อง
เศร้า เจ็บปวด
สิ่งนี้ทางพุทธศาสนาเรียกว่าเป็นสัญญา หรือ
การจำได้หมายรู้ สัญญา หมายถึงความจําได้
ความหมายรู้ต่างๆ อันมีสมองเป็นเหตุปัจจัยอัน
สําคัญที่ทำให้เกิดการกระทบกับอารมณ์ เรียก
ได้ว่า เป็นสัญญา 2 ครั้ง
ครั้งแรกเป็นสัญญาที่จดจําและเข้าใจในสิ่ง
ที่เห็นนั้น (กระทบเห็นหรือผัสสะ) ส่วนครั้งที่ 2
เป็นสัญญาหมายรู้ ที่หมายถึงการคิดค้น
ประมวลผล แก้ปัญหา เปรียบเทียบ ขบคิด ฯลฯ.
อันเป็นผลให้เกิดการสรุปผล แล้วเกิดการสั่ง
การให้เกิดหรือการกระทำต่างๆนาๆอันครอบ
คลุมทั้งทางกาย วาจา ใจ ดังนั้นเราจึงเป็นทุกข์
เศร้า
( จาก ขันธ์ 5 ดูรายละเอียดได้ที่ wwww.nkgen.com)
หากเป็นเรื่องราวที่่เราเล่าถึงสิ่งที่มัน
จะเกิดขึ้นในอนาคตและเป็นเรื่องที่ร้าย
กาจที่ทำให้เรากลัวไปล่วงหน้าโดยที่ยัง
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น และอาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้
สิ่งนี้เรียกว่าเป็นการวิตกกังวล
เรื่องราวในอดีตอันแสนร้ายกาจและทำลาย
ความรู้สึก กับเรื่องราวในอนาคตที่อาจทำร้าย
ร่างกายหรือจิตใจ(ซึ่งยังไม่มีอยู่จริง) สองสิ่งนี้
หากว่าเราปล่อยให้มันผ่าน้ข้ามาโดยไม่รู้ทัน
และตั้งสติอยู่กับปัจจุบัน มันก็จะไม่ส่งผลหรือ
เข้ามามีอิทธิพล ทำลายความสุขที่เราควรจะมี
มีคำกล่าวว่า เราไม่สามารถค้นพบตัวเอง
ได้ในอดีตหรือในอนาคตที่ที่เดียวที่เราสามารถ
พบตัวเองได้ก็คือปัจจุบัน (เอ็คฮาร์ท โทลเลอ)
ดังนั้นกับคำถามที่ว่า เมื่อมองภาพเก่าๆทำ
ให้เรานึกถึงอะไร หากมันทำให้เราวาดภาพ
ความสุขในอดีต หรือความสำเร็จในอนาคต
นั่นมันสุดยอดมาก
แต่หากมันทำให้เราอยากร้องไห้ เสียดาย
เสียใจ นึกถึงความทุกข์ในอดีตหรือ หวาดกลัว
ในอนาคต หากเรารู้ทันและตั้งสติให้อยู่กับ
ปัจจุบัน ได้
นั่น...มันยิ่งกว่าสุดยอด
มีความสุขกับชีวิตดีกว่า Be Happy !